Woensdag 19
september
Pas om 6u25 komen we beiden
wakker. Lap, ik heb mij een beetje overslapen. We kleden ons aan en laden de
auto in. Om 6u55 vertrekken we van de parking en stoppen nog voor een koffie
bij de Starbucks. Hierna rijden we meteen door naar de Moose Wilson Road om
wildlife te gaan spotten. We volgen de voorgaande auto en zien na een minuut of
tien een file staan. Hier is zeker iets te spotten.
Tom zet de auto veilig aan de
kant en ik neem de camera om mij bij de andere spotters te plaatsen. En ineens
zie ik zwarte beren aan de overkant van de weg. De mama beer is zich aan het
voeden met besjes aan de boompjes.
Maar dan zie ik ook nog kleine
beertjes verschijnen. Eentje klimt volledig in de boom, een ander blijft
dichter bij de mama tussen het struikgewas. Ondertussen komt Tom met mijn
camera erbij om te filmen en foto’s te nemen.
Er zou volgens de andere spotters
nog een derde kleine beer zijn, maar deze heb ik nergens gezien. Het is ook wel
moeilijk om een goede foto te nemen, met al de bomen. De camera focust helaas
veel te veel op de bomen. Het blijft prachtig om te zien. In de verte horen we
ook wapitiherten.
We staan hier meer dan een uur te
kijken naar de beren. Ondertussen zijn de rangers ook van de partij, om het
verkeer verder te regelen. En ook om ervoor te zorgen dat er geen idioten te
dicht bij de beren komen. Rond 8u30 vertrekken we en rijden tot een volgende
wildlife stop. Hier liggen namelijk twee elanden in het hoge gras. Een mama
eland met haar jong. Zo mooi!
Tegen 9u10 arriveren we pas bij
de Chapel Of Transfiguration. In deze kapel kan je een foto nemen van de bergen
doorheen het raampje. Helaas hangen de bergen lichtjes in de rook van de
branden.
Hierna eten we ons ontbijt, want
kwam al slecht van de honger. Vervolgens rijden we naar het Craig Thomas VC. Een
zeer groot en mooi bezoekerscentrum! Ik koop een leuke t-shirt van Grand Teton
NP!
Daarna rijden we door naar Leigh
Lake Trailhead. We parkeren op de parking van de Jenny Lake Lodge. Het is
alweer warmer geworden en verwissel naar mijn short. Ondertussen is het reeds
11u en tijd voor een wandeling.
De wandeling start eerst vlak langs
String Lake. We wandelen eerst de String Lake Loop Trail met uitzichten van
Teewinot Mountain, foot Rockchuck Peak en Mountain Moran. Mt. Moran is de
vierde hoogte berg in het NP.
Vervolgens volgen we de weg naar
Holly Lake. De weg splitst zich en we wandelen verder langs Paintbrush Canyon
Trail. Het eerste stuk is geleidelijk aan klimmen en we zien bijna geen
wandelaars meer. Ineens horen we een eekhoorn serieus van zijn tak maken. We
denken eerst dat die aan het vechten is met een andere eekhoorn. Maar neen, het
is iets groters en door mijn geroep jagen we het beest weg. Hebben we de
eekhoorn nu gered? De eekhoorn blijft maar kwaad roepen en we hopen dat er geen
kleintjes zijn gepakt. We vragen ons nu wel af, wat voor dier dat nu was. Een beetje
verderop, net in de bocht, zien we de dader liggen! Wat is het nu? Het blijkt
een Amerikaanse marter te zijn.
Dit dier is dus op jacht naar
eekhoorns. We volgen hem een beetje en zien hem nog klimmen in de bomen. Daarna
zit hij achter de struiken en komt een ouder koppel erbij. Zij gaan verder met
de wandeling en wij kijken nog even naar het dier. Vervolgens wandelen we ook
maar verder door het bos. Hier klimmen we bijna niet en gaat het lichtjes naar
beneden of blijft het vlak.
We wandelen een stuk door en pas
rond 13u30 houden we halt voor de lunch met een uitzicht.
Na onze lunch wandelen we verder
tot aan de Paintbrush Canyon. Hier zien we het ouder koppel terugkeren en
wensen ons nog een goede wandeltocht tot aan de top. Het is hier wel mooi!
Normaal gezien zitten hier beren om besjes op te eten. Deze zijn uiteraard
allemaal al opgegeten, dus geen beren meer te zien hier.
De wandeling begint weer lichtjes
te stijgen en we wandelen terug over rotsen en stenen. We zien een aantal wandelaars
terugkeren en volgens hen begint nu pas DE KLIM. Damn, de zon steekt en grote
delen zijn in de vlakke zon. Het hoogteverschil begint zich door te dringen en
stoppen een aantal keer voor rust en om water te drinken. We blijven doorgaan
en zien steeds meer hoe hoog we wel zitten in vergelijking met het meer vanwaar
we komen.
Dan hoor ik een piepend geluidje!
Oh, wat is het? Pika of de fluithaas! Oooh, die schattige beestjes zijn terug.
Nog eentje dat we van de dierenlijst kunnen schrappen.
Dit geeft weer moed om verder
door te gaan met de klim. Uiteindelijk komen we bij het kleine meertje, maar
het is nog een 800 meter naar Holly Lake. Dit is ook nog klimmen, maar we zijn
er bijna. Plots schrikt Tom en ik dan ook natuurlijk. Wow, er staat een
muildierhert keidicht aan het wandelpad. Links staat er eentje en rechts staan
er nog twee te grazen. Deze zijn superlief, gelukkig zijn het geen mannelijke
wapitiherten.
Hierna is het nog een kleine klim
en arriveren we aan Holly Lake. EINDELIJK!
Het is inmiddels al 16u30 en we
moeten nog volledig naar beneden. We wandelen terug en zien het ene hert nog op
dezelfde plek staan. Tom wilt persé nog een foto bij
het kleine meertje en hopen nog een eland te zien hier. Helaas geen eland en om
16u50 starten we met de grote afdaling.
De fluithazen zijn nu meer van de
partij, aangezien de zon hier niet meer schijnt. Toch zo schattige diertjes.
Daarna is het dalen en dalen.
Blijven dalen zodat we voor het donker terug op de parking staan. Eens lager en
terug in het bos horen we meerdere keren wapitiherten brullen. Gelukkig hebben
we er geen gezien. Net voor het volledig donker is, houden we nog halt bij
String Lake. We hebben het gevoel dat we het park voor ons alleen hebben. Al
een paar uren hebben we geen wandelaars meer gezien. De wandeling had dan
misschien niet de beste uitzichten, maar door het weinige volk gaf de wandeling
voor ons een ultieme rust.
Om 20u arriveren we terug op de
parking van Jenny Lake Lodge. We rijden meteen door naar Colter Bay Village. Langs
de weg zien we nog twee herten, gelukkig staan ze niet op de weg. Pas om 20u40
bereiken we onze eindbestemming. Eerst bestellen we eten in het restaurant om
mee te nemen naar onze cabin. Net op tijd voor deze bestelling, want om 21u
sluiten ze de keuken. Tom kiest voor een hamburger met frietjes en ik voor
Rosemary pasta. Om 21u krijgen we onze bestelling mee en rijden naar de office
van Colter Bay village.
Voor deze nacht hebben we een
cabin in het NP. Er is geen internet, geen tv, maar dat deert ons niet. We eten
ons lekker eten op aan het tafeltje en nemen nog een douche. Dit doet deugd na
zo een wandeling! Na een vermoeiende dag, duurt het niet lang of meneer de uil
komt om 22u slaapwel zeggen!
Morgen blijven we nog een paar
uurtjes in Grand Teton NP, maar rijden vervolgens door naar Yellowstone NP. Tot
morgen!
Hiking: 30 km
Weer: 1 – 23 °C, zonnig
Wildife: drie zwarte beren, twee
elanden, amerikaanse marter, fluithazen, eekhoorns, vijf muildierherten
Reacties
Een reactie posten