Day 12: Wildlife and A long hike in Grand Teton National Park


Woensdag 19 september

Pas om 6u25 komen we beiden wakker. Lap, ik heb mij een beetje overslapen. We kleden ons aan en laden de auto in. Om 6u55 vertrekken we van de parking en stoppen nog voor een koffie bij de Starbucks. Hierna rijden we meteen door naar de Moose Wilson Road om wildlife te gaan spotten. We volgen de voorgaande auto en zien na een minuut of tien een file staan. Hier is zeker iets te spotten.

Tom zet de auto veilig aan de kant en ik neem de camera om mij bij de andere spotters te plaatsen. En ineens zie ik zwarte beren aan de overkant van de weg. De mama beer is zich aan het voeden met besjes aan de boompjes.






Maar dan zie ik ook nog kleine beertjes verschijnen. Eentje klimt volledig in de boom, een ander blijft dichter bij de mama tussen het struikgewas. Ondertussen komt Tom met mijn camera erbij om te filmen en foto’s te nemen.




Er zou volgens de andere spotters nog een derde kleine beer zijn, maar deze heb ik nergens gezien. Het is ook wel moeilijk om een goede foto te nemen, met al de bomen. De camera focust helaas veel te veel op de bomen. Het blijft prachtig om te zien. In de verte horen we ook wapitiherten.



We staan hier meer dan een uur te kijken naar de beren. Ondertussen zijn de rangers ook van de partij, om het verkeer verder te regelen. En ook om ervoor te zorgen dat er geen idioten te dicht bij de beren komen. Rond 8u30 vertrekken we en rijden tot een volgende wildlife stop. Hier liggen namelijk twee elanden in het hoge gras. Een mama eland met haar jong. Zo mooi!


Tegen 9u10 arriveren we pas bij de Chapel Of Transfiguration. In deze kapel kan je een foto nemen van de bergen doorheen het raampje. Helaas hangen de bergen lichtjes in de rook van de branden.



Hierna eten we ons ontbijt, want kwam al slecht van de honger. Vervolgens rijden we naar het Craig Thomas VC. Een zeer groot en mooi bezoekerscentrum! Ik koop een leuke t-shirt van Grand Teton NP!


Daarna rijden we door naar Leigh Lake Trailhead. We parkeren op de parking van de Jenny Lake Lodge. Het is alweer warmer geworden en verwissel naar mijn short. Ondertussen is het reeds 11u en tijd voor een wandeling.


De wandeling start eerst vlak langs String Lake. We wandelen eerst de String Lake Loop Trail met uitzichten van Teewinot Mountain, foot Rockchuck Peak en Mountain Moran. Mt. Moran is de vierde hoogte berg in het NP.



Vervolgens volgen we de weg naar Holly Lake. De weg splitst zich en we wandelen verder langs Paintbrush Canyon Trail. Het eerste stuk is geleidelijk aan klimmen en we zien bijna geen wandelaars meer. Ineens horen we een eekhoorn serieus van zijn tak maken. We denken eerst dat die aan het vechten is met een andere eekhoorn. Maar neen, het is iets groters en door mijn geroep jagen we het beest weg. Hebben we de eekhoorn nu gered? De eekhoorn blijft maar kwaad roepen en we hopen dat er geen kleintjes zijn gepakt. We vragen ons nu wel af, wat voor dier dat nu was. Een beetje verderop, net in de bocht, zien we de dader liggen! Wat is het nu? Het blijkt een Amerikaanse marter te zijn.


Dit dier is dus op jacht naar eekhoorns. We volgen hem een beetje en zien hem nog klimmen in de bomen. Daarna zit hij achter de struiken en komt een ouder koppel erbij. Zij gaan verder met de wandeling en wij kijken nog even naar het dier. Vervolgens wandelen we ook maar verder door het bos. Hier klimmen we bijna niet en gaat het lichtjes naar beneden of blijft het vlak.


We wandelen een stuk door en pas rond 13u30 houden we halt voor de lunch met een uitzicht.


Na onze lunch wandelen we verder tot aan de Paintbrush Canyon. Hier zien we het ouder koppel terugkeren en wensen ons nog een goede wandeltocht tot aan de top. Het is hier wel mooi! Normaal gezien zitten hier beren om besjes op te eten. Deze zijn uiteraard allemaal al opgegeten, dus geen beren meer te zien hier.




De wandeling begint weer lichtjes te stijgen en we wandelen terug over rotsen en stenen. We zien een aantal wandelaars terugkeren en volgens hen begint nu pas DE KLIM. Damn, de zon steekt en grote delen zijn in de vlakke zon. Het hoogteverschil begint zich door te dringen en stoppen een aantal keer voor rust en om water te drinken. We blijven doorgaan en zien steeds meer hoe hoog we wel zitten in vergelijking met het meer vanwaar we komen.




Dan hoor ik een piepend geluidje! Oh, wat is het? Pika of de fluithaas! Oooh, die schattige beestjes zijn terug. Nog eentje dat we van de dierenlijst kunnen schrappen.


Dit geeft weer moed om verder door te gaan met de klim. Uiteindelijk komen we bij het kleine meertje, maar het is nog een 800 meter naar Holly Lake. Dit is ook nog klimmen, maar we zijn er bijna. Plots schrikt Tom en ik dan ook natuurlijk. Wow, er staat een muildierhert keidicht aan het wandelpad. Links staat er eentje en rechts staan er nog twee te grazen. Deze zijn superlief, gelukkig zijn het geen mannelijke wapitiherten.


Hierna is het nog een kleine klim en arriveren we aan Holly Lake. EINDELIJK!



Het is inmiddels al 16u30 en we moeten nog volledig naar beneden. We wandelen terug en zien het ene hert nog op dezelfde plek staan. Tom wilt persé nog een foto bij het kleine meertje en hopen nog een eland te zien hier. Helaas geen eland en om 16u50 starten we met de grote afdaling.



De fluithazen zijn nu meer van de partij, aangezien de zon hier niet meer schijnt. Toch zo schattige diertjes.


Daarna is het dalen en dalen. 



Blijven dalen zodat we voor het donker terug op de parking staan. Eens lager en terug in het bos horen we meerdere keren wapitiherten brullen. Gelukkig hebben we er geen gezien. Net voor het volledig donker is, houden we nog halt bij String Lake. We hebben het gevoel dat we het park voor ons alleen hebben. Al een paar uren hebben we geen wandelaars meer gezien. De wandeling had dan misschien niet de beste uitzichten, maar door het weinige volk gaf de wandeling voor ons een ultieme rust.     


Om 20u arriveren we terug op de parking van Jenny Lake Lodge. We rijden meteen door naar Colter Bay Village. Langs de weg zien we nog twee herten, gelukkig staan ze niet op de weg. Pas om 20u40 bereiken we onze eindbestemming. Eerst bestellen we eten in het restaurant om mee te nemen naar onze cabin. Net op tijd voor deze bestelling, want om 21u sluiten ze de keuken. Tom kiest voor een hamburger met frietjes en ik voor Rosemary pasta. Om 21u krijgen we onze bestelling mee en rijden naar de office van Colter Bay village.

Voor deze nacht hebben we een cabin in het NP. Er is geen internet, geen tv, maar dat deert ons niet. We eten ons lekker eten op aan het tafeltje en nemen nog een douche. Dit doet deugd na zo een wandeling! Na een vermoeiende dag, duurt het niet lang of meneer de uil komt om 22u slaapwel zeggen!

Morgen blijven we nog een paar uurtjes in Grand Teton NP, maar rijden vervolgens door naar Yellowstone NP. Tot morgen!

Hiking: 30 km
Weer: 1 – 23 °C, zonnig
Wildife: drie zwarte beren, twee elanden, amerikaanse marter, fluithazen, eekhoorns, vijf muildierherten

Reacties