Day 7: Scenic Byway, Lakes and Waterfalls in Colorado

Vrijdag 14 september

Net voor 6u word ik wakker van onze geburen. We slapen in een motel en de muren zijn heel dun. Ze maken zoveel lawaai, dat ik de slaap niet meer kan vatten. Ik laat Tom verder slapen, want vandaag is hij ook jarig! Om 7u neem ik de laptop en plaats nog een dag online op onze website. Tom is nu ook wakker en geef hem zijn cadeau na al de andere van vorige week…

Om 8u30 gaan we ontbijten in het motel. En tot mijn verrassing zie ik hier de eerste kat verschijnen. Een superlieve, want hij komt bij iedereen goeiedag zeggen. Helaas toen ik foto wou nemen liep hij terug naar binnen voor zijn maaltijd. We praten nog even met een ouder Amerikaans koppel die vandaag naar Rocky Mountain NP gaan. Wij verlaten vandaag het park, maar komen op het einde van de reis nog even terug!

Rond 9u30 zitten we terug in de auto en rijden nog naar Adams Falls. De eerste wandeling dat ik mijn nieuwe wandelschoenen kan uittesten! Ze zijn bovendien superhandig bij het aantrekken, want er zijn geen veters maar een treksysteem. Deze zullen wel een aantal jaren meegaan.

De wandeling is een beetje klimmen, tot aan het uitzichtpunt van de waterval. We vinden deze echter niet zo mooi, maar de wandeling zorgt alweer voor een goede work-out.

Terug aan de auto rijden we toch nog even RMNP binnen. We zoeken nog even naar wildlife, maar aangezien de zon alweer fel steekt, zullen deze ook wel in de schaduw liggen. We zien deze keer geen wapitiherten. We rijden uit het park en rijden langs Grand Lake. Een groot blauw meer, waarbij we de GoPro nog even bovenhalen.

Daarna rijden we naar Glenwoods en volgen de Colorado rivier. We rijden langs een scenic byway met prachtige uitzichten en bijna geen volk. Het is dan ook wel een gravel road.

Langs de weg zien we een grote kudde woestijndikhoornschapen opduiken.

We rijden nog een stuk langs deze prachtige weg en houden halt in Eagle. 

Bij de Burger King eten we een kleine late lunch. Het is inmiddels al na 14u. De volgende halte is in Glenwood Canyon voor een stevige wandeling. We rijden eerst langs een prachtige autosnelweg, heel de weg gaat door deze prachtige canyon! We nemen de afslag 121 en vervolgens de afslag 125.

Om 16u arriveren we op de parking voor de wandeling naar Hanging Lake. Aangezien het een populaire wandeling is, arriveren we op de ideale tijdstip. Er is terug plaats vrij op de parking! Je hoeft ook niets te betalen voor deze wandeling. Hoewel vanaf volgend jaar, gaat dit wel toegepast worden. Je gaat zoals de loterij een vergunning moeten aanvragen en voor de shuttle betalen. Dit wordt toegepast vanaf mei 2019.

We wandelen het eerste stuk vlak, op de Canyon Trail.

Daarna start links van de Canyon Trail, de steile Hanging Lake Trail. De ultieme test van de nieuwe wandelschoenen gaat beginnen. De wandeling start met een ruig rotsig wandelpad en klimmen doet het zeker! Het eerste stuk is nog in de vlakke zon en door de hoogte nemen we al snel een korte adempauze.

De wandeling wordt ingedeeld door 7 bruggen. Met mijn licht autistisch trekje, kan ik zo de eindbestemming aftellen. Het moeilijkste punt is tussen brug 5 en 6. Normaal heb ik geen moeite om stijl te klimmen (afdalen is een ander probleem), maar hier had ik het wel lastig. Tussen brug 6 en 7 gaat de wandeling weer een stuk gemakkelijker. En dan het laatste stuk is klauteren over grote rotsen (kleine ik heeft er moeite mee), maar er is een reling waardoor ik mij kan optrekken.

Dan komen we aan bij Hanging Lake! Aan het meer zien we Bridal Veil Falls (wel minder water door de droogte). Het meer is volledig helder en heeft een turquoise kleur. In het water zie ik kleine forelvisjes zwemmen. Het meer en de waterval bestaan uit een zeldzaam moerassig ecosysteem, inclusief een hangende tuin. Sinds 2011 wordt Hanging Lake beschouwd als een Nationaal Natuurmonument.

We blijven hier even uitrusten. Er zijn bankjes om te genieten van deze mooie plek. Momenteel zitten we hier met nog een dertigtal andere mensen. Het meeste volk begint nu ook wel te verminderen. We wandelen nog een klein stukje naar boven tot aan de Spouting Rock. Een waterval dat loopt uit een rotswand en boven het meer hangt.

Een groep vrouwen, die al heel de tijd achter ons zaten te wandelen, komen nu ook deze waterval bekijken. Tijd om te vertrekken, want al heel de wandeling zaten die luid te roepen. Hoewel wij veel vlugger doorwandelde, konden we ze de hele tijd horen roepen. Ik wil ze bij de afdaling ook niet achter ons hebben. We gaan dus nog even bij Hanging Lake gaan kijken.

Eens we de vrouwen zien afdalen, beslissen we om ook door te gaan. Ze zijn ook een stuk groter dan ik, dus dalen ze vlugger af naar beneden. Hoewel er nog tot brug 6 een luid geroep te horen is! En dan ineens was het stil! Zouden ze hun stem kwijt geraakt zijn?

De afdaling gaat relatief vlot en zelfs bij het steile stuk heb ik minder moeite om af te dalen dan er net bij het klimmen. Zelfs Tom is onder de indruk, hoe snel het gaat. Wow, deze wandelschoenen zijn zoveel beter dan de vorige. Veel meer grip!

Onderweg zien we nog steeds mensen naar boven klimmen. Zelfs een gezin met kleine kinderen! Zot, die gaan in het donker terug naar beneden gaan. Totaal onverantwoord met die kleine kinderen. Sommige mensen hebben echt geen besef, hoe snel het ineens donker kan worden. Voor de wandeling heb je toch een 2,5 tot 3 uur nodig. Hopelijk, hebben ze een zaklamp mee.

Om 18u50 staan we terug beneden aan de parking en drinken nog voldoende water.

Nu rijden we door naar Aspen. We houden nog een korte stop bij de Safeway voor water. Ons water is er reeds volledig door. Door de hoogte, dienen we ook voldoende water te drinken. En met deze wandelingen is het een absolute must. Helaas is het reeds donker, eens we in Aspen arriveren.

We rijden door naar ons hotel, Molly Gibson Lodge. Ons duurste hotel van de hele reis. Door de truc, dat er vandaag iemand jarig is, hebben we gratis een upgrade gekregen naar een suite. We checken-in en vragen naar de parking, want er is geen plek meer. De vrouw aan de balie vraagt of we morgen vroeg vertrekken, want op de plaats dat we nu staan, riskeren we boete. Morgen staan we inderdaad vroeg op, dus is het geen probleem. Maar toch grof voor zo duur hotel en dan nog geen parking hebben. Er is ook geen lift en zit op bovenste verdieping, dus sleuren met de koffers. De kamer maakt alles wel weer goed! Een heerlijke jacuzzi en een ruime (geluidsdichte) kamer.

Aangezien we morgen al vroeg moeten opstaan, blijven we in de kamer. We hebben ook geen honger en zijn allebei moe. Om 22u vallen de oogjes toe voor een korte nachtrust!

Hiking: 11 km 

Weer: 10 – 27 °C, zonnig

Wildlife: woestijndikhoornschapen